فراوری انرژی نامحدود با بزرگترین راکتور هسته ای دنیا - نیلی ابزار

به گزارش نیلی ابزار، کارشناسان زبده مدعی هستند که جهان در حال حرکت به سمت یک هدف غیرقابل تصور است: دستیابی به انرژی ابدی!

غزال زیاری: کارشناسان سازمان ITER (رآکتور آزمایشی حرارتی هسته ای بین المللی) در کوشش برای مهار واکنش های همجوشی، یعنی همان منبع انرژی ای که انرژی خورشید را تامین می نماید هستند.

بدین ترتیب و در صورت موفقیت کارشناسان ITER که در جنوب فرانسه واقع است، این امکان وجود دارد تا جایگزین پاک تری برای سوخت های فسیلی و شکافت هسته ای ارائه گردد که طبق گفته لابان کوبلنتز، سرپرست ارتباطات ITER، : این ماشین، مسلم پیچیده ترین ماشینی است که تا به امروز طراحی شده.

انرژی هسته ای فاصله زیادی با علم تازه دارد و در شرایطی که گزارش های زیادی درباره فجایع محتمل منتشر می گردد، اما این تکنولوژی با نظارت پرسنل مناسب و محافظت کافی در برابر بلایای طبیعی مثل زلزله، یک تکنولوژی پایدار به نظر می رسد.

تفاوت شکافت و همجوشی

طبق گفته وزارت انرژی آمریکا، در سراسر دنیا از فناوری شکافت برای تامین انرژی 436 راکتور هسته ای استفاده می گردد و در این مسیر برای فراوری انرژی و تقسیم آن به بخش های کوچکتر، به کوبیدن نوترون ها برای فراوری اتم های بزرگتر احتیاج است. این فرایند گرچه گاز گلخانه ای زیادی را وارد جو نمی نماید ولی زباله های رادیواکتیو فراوری خواهد نمود.

در سوی دیگر، همجوشی هنگامی صورت می گیرد که دو ذره کوچکتر به هم برخورد نموده و اتم سنگین تری را تشکیل می دهند و انرژی حاصل از آن به مراتب بیشتر از انرژی حاصل از شکافت است و از سوی دیگر زباله های رادیواکتیو فراوری نخواهد نمود.

بزرگترین محفظه مغناطیسی زمین

اعضای تیم ITER در پی اثبات این موضوع هستند که می توان این فرآیند را صنعتی کرد. آنها دست کم از سال 2005 تا به امروز بر روی این پروژه کار نموده اند و آزمایش آنها شامل بزرگترین محفظه محصور مغناطیسی روی کره زمین است که محققان آن را توکامک (tokamak) می نامند.

زمانی که این محفظه تکمیل گردد، وزن آن به بیش از 25 هزار تن خواهد رسید و قادر خواهد بود تا دمایی بیش از 167 میلیون درجه سانتی گراد را تحمل کند. این نیرو با استفاده از ذرات داغ، آب را گرم می نماید که می تواند انرژی یک توربین را به وسیله بخار تامین کند.

این فرایند به گرمای غیرقابل درکی احتیاج دارد. USA Today در گزارشی به این نکته اشاره نموده که دمای هسته خورشید 4.5 میلیارد ساله ما، 15 میلیون درجه سانتیگراد است. کوبلنتز در مصاحبه با یورونیوز گفت: شما سعی می کنید تا دمای چیزی را به 150 میلیون درجه سانتیگراد برسانید و آن را به مقیاس مدنظر تبدیل کنید. این کار سختی است.

البته باید این را درنظر داشت که این پروژه هم فارغ از شکست و ناکامی نبوده؛ هزینه و بودجه بندی اجرا شده برای آن حدود 5.5 میلیارد دلار بود ولی در گزارش یورو نیوز به این نکته اشاره شده که این مبلغ حالا به نزدیک 22 میلیارد دلار رسیده است. کوبلنتز به این نکته اشاره نموده که برای ادامه این برنامه، کارشناسان قصد دارند تا از اولین پلاسما (که یک نقطه عطف در آزمایش است) صرف نظر نموده تا در سال 2035 به قدرت همجوشی برسند.

او ادامه داد: ما اطمینان حاصل می کنیم که تست هایمان به شیوه ای دیگر انجام خواهد شد تا بتوانیم به هر ترتیبی که شده به تاریخ معین شده، پایبند بمانیم. او در عین حال یادآور شد که ماهیت پیچیده این پروژه یک چالش است؛ چرا که یک تحقیق پیشگامانه به شمار می رود.

اقدامی متفاوت در آمریکا

البته آنها تنها تیمی نیستند که برروی پروژه های هسته ای تازه کار می نمایند.

وستینگ هاوس آمریکا هم در حال توسعه یک راکتور شکافت کوچک است که طبق برنامه ریزی ها در سال 2029 به صورت آنلاین راه اندازی خواهد شد. این هم یک راکتور منحصر به فرد است؛ چرا که قابل حمل است و می تواند تا هشت سال بدون آب، به برق رسانی مکان های دورافتاده بپردازد و به گفته این شرکت، سالانه بیش از 55هزار تن آلودگی هوا را کاهش خواهد داد.

اعضای تیم ITERدر پی الهام گرفتن از ایده های مختلف هستند و آنها به جای آنکه منتظر آن بمانند که پرتوهای خورشیدی به صفحه های خورشیدی بتابد، می خواهند منابع را مهار نمایند. حالا و با گرمای بیش از حد کره زمین که دغدغه های زیادی را ایجاد نموده، اعضای این تیم هم این گرما را حس می نمایند.

کوبلنتز در سرانجام صحبت هایش گفت:هر چه بیشتر منتظر همجوشی باشیم، بیشتر به آن احتیاج خواهیم داشت. بنابراین هوشمندانه این است که در سریع ترین زمان ممکن به آن دست بیابیم.

منبع: Yahoo

5858