کشف تازه از تدفین انسان در فارس - نیلی ابزار

به گزارش نیلی ابزار، کاوش باستان شناسی محوطه هیربدان داراب به شناسایی نهشته هایی از دوره کفتری و یافته هایی از قبیل تدفین های انسانی، سازه های معماری و چند کتیبه روی لبه ظرف سفالی منجر شد.

به گزارش نیلی ابزار به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سپیده جمشیدی یگانه ـ سرپرست هیأت باستان شناسی در این منطقه ـ گفت: شهرستان داراب در استان فارس با توجه به موقعیت جغرافیایی، دشت حاصلخیز و منابع آب کافی، همیشه در دوره های مختلف مورد توجه جوامع انسانی بوده است، اما با وجود غنای فرهنگی، چندان مورد پژوهش قرار نگرفته و معدود پژوهش های باستان شناسی معطوف به دوران تاریخی و اسلامی بوده، از این رو کاوش و پژوهش در دوره های قدیمی تر ضروری به نظر می رسد.

این باستان شناس با بیان این که پروژه کاوش در این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد، اضافه کرد: به منظور شناخت شاخصه های فرهنگی، این منطقه در طول هزاره های سوم و دوم پیش از میلاد و بعلاوه شناخت برهمکنش های فرهنگی منطقه ای و فرامنطقه ای تپه هیربدان برای کاوش انتخاب شد.

او با اشاره به این که محوطه هیربدان نخستین بار به وسیله میروشجی شناسایی شد و در سال 1397 هم خانی پور از این محوطه بازدید کرد، ادامه داد: با توجه به اهداف کاوش، در این فصل، پنج گمانه و دو ترانشه ایجاد و کاوش در آن ها منجر به شناسایی نهشته هایی از دوره کفتری شد.

این باستان شناس با بیان این که از یافته های این کاوش می توان به تدفین های انسانی، سازه های معماری و چند کتیبه روی لبه ظرف سفالی اشاره نمود، به تشریح یافته های این پروژه پرداخت و اضافه کرد: تدفین های این محوطه از نوع سادۀ چاله ای و به صورت طاقباز و جنینی بوده است. معماری به دست آمده شامل چند فضای مستطیل شکل و یک فضای مدور بود که همگی با مصالح خشت ساخته شده اند.

دوره های بانش و کفتری، دو دوره بسیار مهم در دوران پیش از تاریخ و شروع تاریخ در منطقه فارس هستند. دوره بانش همزمان با پدیده پروتوعیلامی در حوضه رود کر شروع می گردد و ملیان محوطه کلیدی در این دوره می گردد. پس از انتها این دوره، جمعیت منطقه کاهش می یابد و سپس در دوره کفتری جمعیت منطقه به شدت رشد می نماید و ملیان دوباره مرکز حکومت عیلام می گردد.