چه کسی اینترنت را اختراع کرد؟ اولین وبسایت دنیا چه بود؟
به گزارش نیلی ابزار، در خصوص اغلب اختراعات و اکتشافات مثل لامپ، تلفن و الکتریسیته، معمولا یک نام شناخته شده وجود دارد که همه او را به عنوان مخترع یا مکتشف می شناسند. اما در واقع همواره تعدادی از دانشمندان و مخترعان هستند که نقش مهمی در یک ابداع و کشف تازه دارند و باید نامشان در کنار آن فرد اصلی ذکر گردد. در خصوص اینترنت هم همین مطلب صدق می نماید.
به گزارش فرادید، پس از گذشت سالیان، افراد زیادی هستند که می توانند ادعا نمایند قبل از تبدیل شدن اینترنت به ابزاری که امروزه می شناسیم و دوستش داریم (و گاهی اوقات از آن می ترسیم) در توسعه آن نقش داشته اند. بعضی از نام های مهم در اختراع اینترنت عبارتند از: تیم بِرنِرز-لی، پل باران، لارنس رابِرتز، جی سی آر لیکلیدِر، لئونارد کلاین راک، وینتون سِرف، رابرت کان و دیگران.
چه کسی اینترنت را اختراع کرد؟
تیم بِرنِرز لی، دانشمند کامپیوتر بریتانیایی، شبکه دنیای وب را اختراع کرد، بخش کلیدی اینترنت که امروزه از آن استفاده می گردد. او این ایده را در مارس 1989 مطرح نمود، زمانی که برای CERN کار می کرد.
شبکۀ دنیا گستر یا بطور ساده وِب روی سیستم ها و کدگذاری هایی مانند زبان نشانه گذاری فرامتن (HTML) ساخته شده که تا به امروز هم از آن استفاده می گردد.
با این حال، وب دنیا گستر (WWW) خود اینترنت نیست، بلکه به عنوان یک سیستم مدیریت اطلاعات توسعه یافت که ابرمتن و اَشکال از قبل موجودِ اینترنت و ارتباطات بین شبکه ای را به هم پیوند داد.
WWW طراحی شد تا به عنوان شبکه ای از اطلاعات آنلاین عمل کند، یعنی از یک رشته شبکه مانند از لینک ها که با ایجاد HTML، HTTP، URL ها و مرورگر های وب امکان پذیر شد. بِرنِرز-لی بدون تردید مرورگر وب را اختراع کرد و نخستین وب سایت دنیا info. cern. ch را در 20 دسامبر 1990 ایجاد کرد که در CERN قابل مشاهده بود.
سال 1991 شبکه دنیای وب برای استفاده عمومی باز شد و پس از 30 آوریل 1993، با ورود اختراع برنرز-لی به مالکیت عمومی و در پی نوشتن نخستین نسخه HTML به وسیله خود او، در دسترس عموم نهاده شد.
همان طور که برنرز-لی گفته است، بیشتر فناوری های درگیر در وب، مانند هایپرتکست، اینترنت، اشیاء متنی چند-فونتی، همه قبل از اینکه او مجبور گردد آن ها را کنار هم بگذارد، طراحی شده بودند. برنرز لی سال 2021 گفت که اختراعش را خارج از کنترل می داند.
در ادامه، مراحل و نام های مهم در توسعه اینترنت که در نهایت منجر به اختراع تیم برنرز-لی شدند را مرور خواهیم کرد.
جِی سی آر لیکلیدِر
لیکلیدر، روانشناس و دانشمند کامپیوتر آمریکایی، مفهوم شبکه کهکشانی خود را در آگوست 1962 در مجموعه ای از یادداشت ها توضیح داد. دیدگاه او برای کامپیوتر های متصل به هم در سطح دنیای که در آن هر کسی می تواند به داده ها و برنامه های سایت های مختلف دسترسی داشته باشد، به تفصیل توضیح داده شد.
لیکلیدِر زمانی که برای آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته وزارت دفاع ایالات متحده (DARPA) کار می کرد، وارثان این مفهوم را به ادامه کارش متقاعد کرد.
لئونارد کلاین راک
کلاین راک، دانشمند کامپیوتر آمریکایی، سال 1964 مقاله ای در باب نظریه راه گزینی بسته خود در ژوئیه 1961 و کتابی با همین موضوع منتشر کرد. نظریه او این بود که می توان شبکه آنلاینی ایجاد کرد که در آن، رایانه ها به وسیله بسته های اطلاعات ارتباط برقرار نمایند نه به وسیله مدارها.این نظریه به دو کامپیوتر در آزمایشگاه لینکلن MIT اجازه داد برای نخستین بار در سال 1965 با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.
پل باران
باران، یک مهندس لهستانی-آمریکایی، یک شبکه ارتباطی بدون نقطه فرمان مرکزی پیشنهاد کرد و با نیروی هوایی ایالات متحده در RAND در دهه 1960 همکاری کرد تا روشی را توسعه دهد که به نقاط دسترسی شبکه اجازه دهد بدون احتیاج به یک نقطه اصلی با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند، طوری که اگر یکی نابود شد، آن ها همچنان به همه چیز دسترسی داشته باشند.
لارنس رابرتس
او سال 1967 ایده هایش را در شبکه آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا ARPANET منتشر کرد و برنامه هایش را برای شبکه کامپیوتری به تفصیل توضیح داد. روز 29 اکتبر 1969 نخستین پیغام بین دو کامپیوتر ARPANET از یک مرکز تحقیقاتی UCLA به یک کامپیوتر در دانشگاه استنفورد ارسال شد.
وینت سِرف و رابرت کان
سرف وکان پروتکل کنترل انتقال و پروتکل اینترنت (TCP/IP) را توسعه دادند که به رایانه ها اجازه می دهد به وسیله شبکه های مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.
پروژه های آن ها سال 1974 عمومی شد و هنوز هم از آن ها استفاده می گردد. بسیاری تاریخ تولد اینترنت را روزی می دانند که ARPANET و شبکه داده دفاعی رسماَ به TCP/IP تغییر یافت، یعنی 1 ژانویه 1983.
تمام این مطلب به این معناست که تا سال 1983 ارتباطات متقابل بین شبکه های مختلف وجود داشت و سیستم نام دامنه (DNS) راه اندازی شد و به ما چیز هایی مانند. com، edu، net، org، و ... را داد.
منبع: فرارو