شگفت انگیز است، اما به سمت عقب راه رفتن برای سلامتی شما خوب است! - نیلی ابزار

به گزارش نیلی ابزار، پیاده روی نیازی به تجهیزات خاص یا عضویت در باشگاه ندارد و ورزشی کاملا رایگان است.

پیاده روی احتیاجی به پیچیدگی ندارد. حتی یک پیاده روی روزانه ده دقیقه ای سریع می تواند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد و می تواند با آن حداقل بخشی از 150 دقیقه فعالیت هوازی مورد احتیاجمان در هفته که به وسیله سازمان جهانی بهداشت توصیه شده، پر کنیم.

با این حال راه رفتن پیچیده تر از آن چیزی است که بسیاری از ما تصور می کنیم. خود قائم ماندن مستلزم هماهنگی بین سیستم های بینایی، حس دهلیزی گوش (احساسات مرتبط با حرکاتی مانند چرخش، چرخش یا حرکت سریع) و حس عمقی (آگاهی از مکان بدن ما در فضا) است.

اما به هر حال اینها اتوماتیک انجام می شوند و احتیاج به کوشش ذهنی و مهارت بدنی ندارد. یعنی اینها را نمی تواند به اندازه ورزش های دیگر تقویت کند.

اما تصور کنید به جای اتوماتیک راه رفتن، مغز و بدن خود را با راه رفتن به عقب به چالش بکشیم! این تغییر جهت نه تنها توجه ما را بیشتر می طلبد، بلکه ممکن است مزایای سلامتی بیشتری نیز به همراه داشته باشد. وقتی به عقب راه می رویم، زمان بیشتری طول می کشد تا مغز ما احتیاجهای اضافی هماهنگ سازی این سیستم ها را پردازش کند.

یکی از برترین مزایای راه رفتن به عقب، بهبود ثبات و تعادل است. راه رفتن به عقب می تواند راه رفتن عادی و تعادل را برای بزرگسالان سالم و مبتلایان به آرتروز زانو بهبود بخشد . راه رفتن به سمت عقب باعث می گردد که ما گام های کوتاه تر و مکررتری برداریم که منجر به بهبود استقامت عضلانی برای عضلات پایین ساق پا می گردد و در عین حال بار روی مفاصل را کاهش می دهد.

اگر در سطح شیب دار به عقب برویم، می تواند دامنه حرکتی مفاصل و عضلات را تغییر دهد و باعث تسکین درد در بیماری هایی مانند التهاب فاشیای کف پا که یکی از شایع ترین علل درد پاشنه پا است، گردد.

تغییرات وضعیتی که با راه رفتن به عقب ایجاد می گردد، از عضلات حمایت کننده ستون فقرات کمری نیز استفاده می نماید. پس پیاده روی به عقب می تواند ورزش مفیدی برای افراد مبتلا به کمردرد مزمن باشد.

راه رفتن به عقب حتی برای شناسایی و بهبود تعادل و سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به بیماری های عصبی یا در پی سکته مزمن استفاده گردد.

پیاده روی عادی می تواند به ما در حفظ وزن سالم یاری کند، راه رفتن به عقب ممکن است حتی موثرتر باشد. مصرف انرژی هنگام راه رفتن به عقب تقریباً 40 درصد بیشتر از راه رفتن با همان سرعت به جلو است..

دویدن به عقب قدرت ماهیچه های مهم پیرامون زانو را افزایش می دهد، که نه تنها باعث پیشگیری از آسیب می گردد، بلکه توانایی ما برای فراوری قدرت و عملکرد ورزشی را نیز به همراه دارد.

دویدن مداوم به عقب باعث کاهش انرژی ما در هنگام دویدن به جلو می گردد. این پیشرفت ها در اندازه مصرف انرژی دویدن حتی برای دونده های باتجربه با تکنیک، مفید است.

اگر راه رفتن به عقب به نظرتان خیلی ساده است و می خواهید یک مرحله سختش کنید، آغاز به کشیدن وزنه کنید.

این کار عضلات پیرامون زانو و نیز قلب و ریه های شما را تقویت می نماید. کشیدن رو به عقب سورتمه می تواند یکی از این کارها باشد.

کشیدن وزنه ها به اندازه 10 درصد وزن کل بدن، سرعت فعالیت ورزشکاران جوان را بهبود می بخشد.

چگونه می توان پیاده روی به عقب را به برنامه ورزشی خود اضافه کنید؟

هنگام راه رفتن به عقب، محتمل است متوجه موانع و خطراتی که ممکن است با آنها تصادف کنیمنشویم، بنابراین به منظور ایمنی، بهتر است از داخل خانه آغاز کنید، جایی که با کسی تصادم نکنید یا در فضای باز و مطمئن.

در مقابل میل به انحراف بدن خود و نگاه کردن به شانه خود مقاومت کنید. سر و قفسه سینه خود را صاف نگه دارید. برای هر گام انگشت شست پا به عقب برسید و از پا تا پاشنه پا بچرخید.

هنگامی که در راه رفتن به عقب اعتماد به نفس بیشتری پیدا کردید، می توانید آغاز به سرعت بخشیدن به کار کنید و حتی به تردمیل بروید و در صورت لزوم حتما از ریل های راهنما بهره ببرید. اگر از وزنه استفاده می کنید، سبک را آغاز کنید. به جای مسافت های طولانی، روی ست های متعدد تمرکز کنید.

منبع: The Conversation