دردسر حضور در فضا!، عکس - نیلی ابزار

به گزارش نیلی ابزار، سردرد در فضا، مسئله ای رایج و عودنماینده است. حتی فضانوردانی که روی زمین سردرد ندارند در فضا این مشکل را تجربه می نمایند.

به گزارش خبرگزاری نیلی ابزار و بر اساس گزارش زومیت، پروازهای فضایی می توانند دردسری واقعی باشند. از زمان برنامه آپولو، فضانوردها به صورت پیوسته مشکل سردرد در شرایط گرانش اندک را گزارش نموده اند. این در حالی بود که بسیاری از آن ها هیچ مشکل سردرد عودنماینده ای را روی زمین تجربه ننموده بودند. به نظر می رسد این مشکل به سفرهای فضایی مربوط باشد که می تواند زمینه ساز علائم سردرد میگرن مانند مثل درد، حساسیت به نور و گاهی تهوع هم بگردد.

پژوهشی نو که 13 مارس در مجله نورولوژی منتشر شد نشان می دهد این سردردهای اسرارآمیز پدیده ای رایج در میان فضانوردان است. پژوهشگرها به تحلیل داده های 24 فضانورد پرداختند که گزارش هایی را در حین مأموریت های فضایی چندهفته ای ارائه دادند و بعلاوه داده های سلامتی 42 فضانورد را آنالیز کردند که پیش از شروع مطالعه به مأموریت فضایی رفته بودند.

براساس یافته ها، در 7 روز ابتدایی ترک زمین سردردها عادی هستند. این آمار بالا توجه پژوهشگرها را به خود جلب کرد. گذشته از این، وقتی بدن انسان برای اولین بار وارد ریزگرانش می گردد، اتفاق های عجیبی رخ می دهد. برای مثال خون در نیم تنه و سر انباشته می گردد و به ورم چهره و گاهی اختلال های بینایی می انجامد. بعلاوه مایع درون گوش داخلی که به تعادل ما یاری می نماید، به دلیل نبود گرانش مختل و به اختلال در جهت یابی و بیماری حرکت منجر می گردد.

فضانوردها معمولا به علائم یادشده عادت می نمایند و ناخوش احوالی، پس از اقامتی چندروزه در فضا رفع می گردد؛ اما شرایط درمورد سردردهای فضایی فرق دارد. بر اساس داده های 87 درصد از فضانوردان مورد آنالیز، سردرد در طول مأموریت به صورتی عودنماینده رخ می دهد و غالبا با فشار سینوسی و انسداد همراه است. بیش از نیمی از فضانوردهایی که پس از بازگشت به زمین مورد آنالیز قرار گرفتند، حداقل یک بار سردرد در طول مأموریت را گزارش کردند. بسیاری از شرکت نمایندگان هم این علائم را با مصرف آسپیرین یا دیگر داروهای مسکن درمان و بعضی دیگر خواب و ورزش را کارساز توصیف کردند.

با اینکه به سختی می توان دلیل سردرد فضانوردها را حدس زد، پژوهشگرها گمان می نمایند که این سردردها ناشی از افزایش فشار درون جمجمه ای است که به دلیل بازتوزیع مایعات داخل بدن رخ می دهند. با کاهش قدرت گرانش، خون، لنف و مایعات نخاعی از موقعیت های رایج خود جابه جا می شوند و فشار خود را بر نقطه دیگری وارد می نمایند. اگر همین مسئله دلیل سردردهای فضایی باشد، با یک بیماری شناخته شده سفرهای فضایی به نام سندرم عصبی-چشمی مرتبط با پرواز فضایی که در آن فشار مایعات پشت چشم به اختلال در بینایی فضانورد منجر می گردد، مطابقت دارد.

سردردهای فضایی می توانند شایع تر از آن چیزی باشند که مطالعه نشان می دهد. یکی از مسائل ارزیابی این سردردها این است که گزارش های فردی در معرض سوگیری قرار دارند. برای مثال ممکن است فضانورد به دلیل ترس از زمین گیر شدن یا ضعیف به نظر رسیدن، فراوانی و شدت علائم خود را کم اهمیت جلوه دهد.

بعلاوه مقدار محدود نمونه یک چالش به شمار می رود. در شرایط ایده آل ضروری است داده ها از نمونه بزرگی از افراد جمع آوری شوند، اما در پژوهش های فضایی این کار تقریبا غیرممکن است.

پژوهشگرها برای درک بهتر دلیل سردردهای فضایی، قصد دارند گزارش های فضانوردها را با داده های بیولوژیکی ازجمله اسکن های چشم، اسکن مغز و نمونه های خون، مو و ادرار مقایسه نمایند. در نهایت آنها امیدوارند با این کوشش ها به درمان سردردهای فضایی نزدیک تر شوند و بتوانند به درمان سردردهای مشابه ساکنان زمین نیز یاری نمایند.

227323