درد دل های کشتی گیر تیم ملی کشتی فرنگی جوانان ، می خواهم سکو نشین باشم نه ویلچر نشین

به گزارش نیلی ابزار، فرنگی کار جوان اهل آمل در حالی که این روزها باید به فکر پوشیدن دوبنده تیم ملی باشد اما حالا به فکر تامین هزینه عمل جراحی است تا شاید بتواند باز هم سلامتی خود را به دست بیاورد.

درد دل های کشتی گیر تیم ملی کشتی فرنگی جوانان ، می خواهم سکو نشین باشم نه ویلچر نشین

محسن وظیفه- حال و هوای کشتی خوب نیست؛ اصلا هم خوب نیست. شاید خیلی ها دلیل این خرابی حال کشتی را به برگزار نشدن انتخابات ربط بدهند و یا شاید هم بد بودن حال ورزش اول را به بی احترامی هایی که این روزها در این ورزش رواج پیدا نموده ، ربط بدهند. برای فهمیدن حال خراب کشتی شاید خیلی ها بروند به سراغ انتخابات و شرایطی که برای قهرمانان این رشته پیش آمده را مطرح نمایند. البته همه این موارد هم به خرابی حال کشتی بر می گردد اما برای فهمیدن و درک کردن این که تا چه اندازه حال کشتی خراب است باید به سراغ امیر محمد رضایی کشتی گیر تیم ملی جوانان رفت. کسی که تا دو ماه پیش مدعی رسیدن به دوبنده تیم ملی برای مسابقات آسیایی و جهانی بود اما حالا نگران این است که مبادا مجبور گردد تا آخر عمر روی ویلچر بنشیند.

امیر محمد رضایی کشتی گیر وزن 72 کیلوگرم مهر سال 97 در باشگاه کشتی فرنگی در آمل از ناحیه گردن آسیب می بیند و حالا بعد از چند ماه متوجه شده که آسیب دیدگی خطرناکی را دارد و اگر خیلی زود جراحی نکند باید برای همواره عمر روی ویلچر بنشیند. اتفاقی ناراحت نماینده و خطرناک که نه تنها آینده ورزشی و حرفه ای این کشتی گیر را تهدید می نماید، بلکه ممکن است سلامتی او را هم به خطر بیاندازد. یک جراحی خطرناک و پرهزینه که باید اورزانسی انجام گردد اما آیا کشتی گیری مثل امیر محمد رضایی می تواند هزینه 30 الی 40 میلیون تومانی گردنش را پرداخت کند تا بتواند دوباره سلامتی اش را به دست بیاورد؟

امیر محمد رضایی درباره حادثه ای که برای و اتفاق افتاده و منجر شده الان از کشتی کامل دور باشد، گفت: در حال تمرین بودم که به یکباره در حال اجرای فن حریفم از ناحیه گردن دچار آسیب دیدگی شدم. در آن موقع همه گفتند که گرفتگی هست و بعد هم با مدت کوتاهی استراحت توانستم به تمرینات برگردم و در مسابقات قهرمانی استان به عنوان نخست رسیدم و به انتخابی تیم ملی جوانان هم رسیدم.

رضایی در بستر بیماری

رضایی با اشاره به تشدید مصدومیتش در اردوی تیم ملی ادامه داد: در انتخابی تیم ملی جوانان پنجم شدم اما با این حال به رادوی تیم ملی دعوت شدم که به یکباره مصدومیتم شدت پیدا کرد و مجبور شدم که اردوی تیم ملی را رها کنم و برای درمان پیگیر دارو و دکتر باشم. البته در اردوی تیم ملی هم دکتر سعادتی فر فیزیوتراپ تیم ملی هم صحبت کردم که پیشنهاد کرد تا MRI بگیرم تا وضعیتم به طور جدی مشخص گردد اما تا آن موقع بحث تاین بود که دچار گرفتگی شدم و با ماساز و فیزیوتراپی خوب می گردد.

او در پاسخ به این سوال که چه زمانی متوجه شد، که به شدت آسیب دیده است، گفت: وقتی به آمل برگشتم شرایطم بسیار بدتر شد. دیگر امکان تمرین کشتی برایم وجود نداشت و الان هم به شدت دستم لاغر شده و مشکل زیادی دارم. چند تن از پزشکان متخصص که معالجه کردند همه به صراحت گفتند که نه تنها دوران قهرمانی ام تمام شده حتی اعلام نمودند که بازگشت سلامتی ام هم تقریبا غیر ممکن است. به همین دلیل رضا قرا که از والیبالیست های تیم ملی هست به دکتر کاظمی معرفی ام کرد و بعد از معاینه ای که دکتر کاظمی انجام داد، گفت شرایط وخیم و خیلی خطرناکی دارم و باید خیلی زود جراحی شوم.

رضایی با اشاره به توضیحات دکتر کاظمی به تشریح شرایط سختی که این روزها دارد، پرداخت: دکتر کاظمی گفت نخاع گرد به حالت c است اما به دلیل سیبی که وارد شده این نخاع کامل برگشته و به شکل یک خط راست تبدیل شده و به همین دلیل از من خواست تا هر چه سریعتر نزد دکتر بسطامی در فدراسیون پزشکی ورزشی بروم و نظر این دکتر هر چه باشد، همان است. دکتر بسطامی هم بلافاصله بعد از معاینه اعلام نمود که شرایط خطرناکی را دارم و باید زود جراحی شوم اما بر خلاف پزشکان قبلی دکتر بسطامی ابراز امیدواری کرد که خیلی زود سلامتی ام را باز یابم اما برای جراحی شرایطی را مشخص کرد که واقعا برآورده کردن آن غیر ممکن است.

این کشتی گیر جوان آملی در ادامه از هزینه های سنگین عملش اطلاع داد: هزینه عمل تقریبا 15 میلیون تومان می گردد. ضمن این که علاوه بر این باید نزدیک به 11 میلیون تومان هم هزینه لوازمی است که باید تهیه کنم اما علاوه بر این دو مورد مسائل جنبی هم هست که تقریبا هزینه عمل را به بین 30 تا 35 میلیون تومان افزایش می دهد. برای کشتی گیری که توان تهیه کفش کشتی را ندارد تهیه این مبلغ هزینه عمل واقعا زجر آور است.

رضایی در پاسخ به این که چرا با بیمه ورزشی عمل نمی نماید؟ ادامه داد: بیمه ورزشی در نهایت 5 میلیون تومان پرداخت می نماید. یعنی سقف یاری هزینه آسیب دیدگی این مبلغ است اما مانده ام که مابقی هزینه را از کجا بیاورم؟ ضمن این که برای استفاده از بیمه ورزشی به اداره کل ورزش آمل مراجعه کردم که فرمی را تحویلم دادند و گفتند که باید آن را تکمیل کنم و مصدومیتم از سوی پزشک ، مربی و باشگاهم تائید گردد و آن را به ساری ارسال کنم. اداره کل ساری هم این فرم را به تهران می فرستد

کشتی گیر تیم ملی جوانان درباره این که آیا راه حل دیگری هم وجود دارد، از روزهای سختی که در انتظارش است، گفت: راه حل دیگرش این است که برای همواره روی ویلچر بنشینم و قید زندگی سالم را بزنم ولی واقعا دلم نمی خواهد که شبی بخوابم و صبح که بیدار شدم ببینم که دیگر پاهایم حرکت نمی نماید. ببینم که دست هایم دیگر کار نمی نماید و زندگی عادی هم برای من که آرزوی رسیدن به دوبنده تیم ملی را داشتم دیگر ممکن نیست.

رضایی در پاسخ به این که چرا از فدراسیون کشتی یاری نخواسته و آیا دیداری با سرپرست فدراسوین کشتی در این باره داشته است یا نه؟ از وجود مسائل قانونی در یان باره اطلاع داد: با دکتر ملک محمدی صحبت کردم و با مربی ام عادل بالی تبار که به اندازه پدرم به من یاری نموده است، صحبت کردم اما همه می گویند که بیمه در نهایت می تواند همین 5 میلیون تومان را پرداخت کند اما اگر مدال بین المللی و آسیایی یا جهانی داشتم، فدراسیون نامه می زد و بخشی از هزینه ها را پرداخت می کرد اما چون مدال ندارم چنین کاری هم برایم انجام نمی گردد. البته می خواستم در این باره با نعمتی سرپرست فدراسیون صحبت کنم اما نمی دانم امکانش پیش می آید یا نه؟ به هر حال چاره ای ندارم جز این که یا نشستن روی ویلچر را انتخاب کنم و یا این که این مبلغ سنگین را بتوانم تامین کنم.

منبع: ایران ورزشی

به "درد دل های کشتی گیر تیم ملی کشتی فرنگی جوانان ، می خواهم سکو نشین باشم نه ویلچر نشین" امتیاز دهید

1 کاربر به "درد دل های کشتی گیر تیم ملی کشتی فرنگی جوانان ، می خواهم سکو نشین باشم نه ویلچر نشین" امتیاز داده است | 5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "درد دل های کشتی گیر تیم ملی کشتی فرنگی جوانان ، می خواهم سکو نشین باشم نه ویلچر نشین"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید