تپه حصار دامغان نماد تمدن کهن ایران زمین است - نیلی ابزار

به گزارش نیلی ابزار، ایرنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های منتشر شده، تپه حصار دامغان نماد تمدن کهن ایران زمین است.

مجموعه تاریخی تپه حصار در جنوب شهر دامغان و در نزدیکی روستای حیدرآباد نهاده شده و این میراث کهن ایران زمین در هزاره های چهارم و سوم قبل از میلاد یکی از مراکز مهم تولیدی برای ساخت انواع اقلام صادراتی نظیر اشیای سنگی و فلزی در فلات ایران بوده است.

تپه حصار دامغان با قدمتی افزون بر هفت هزار سال یکی از تمدن های ایران است که مستندات و آثار زیادی از آن در موزه های اقصی نقاط دنیا و کشور وجود دارد.

این مجموعه تاریخی 24 شهریور 1310 در لیست آثار ملی به ثبت رسیده است.

تپه حصار هفت هزار ساله برای نخستین بار به وسیله اریخ اشمیت از دانشگاه پنسیلوانیا در سال 1312 مورد کاوش نهاده شد و پس از آن و در سال 1355 هیاتی از باستان شناسان دانشگاه پنسیلوانیا، تورین ایتالیا و مرکز باستان شناسی ایران به سرپرستی رابرت دایسون و موریتزیو توزی کاوش هایی در تپه حصار انجام دادند.

براساس آنالیز های صورت گرفته، تپه حصار دامغان سه دوره اصلی فرهنگی از اواخر نوسنگی تا سرانجام عصر مفرغ را پشت سر گذاشته و کاوش های صورت گرفته نشان می دهد استقرار در تپه حصار در ظاهر تا حدود 1700 سال قبل از میلاد بطور پیوسته ادامه داشت و پس از آن هیچگاه مورد سکونت قرار نگرفت اما در دوره ساسانی ساختمانی بزرگ دارای گچبری های زیبا در فاصله حدود 200 متری تپه حصار ساخته شد.

در برآورد های سال 1385 به منظور معین محدوده واقعی این محوطه، با کشف گورستانی از عصر آهن (550 تا 1500 پیش از میلاد) در غرب تپه حصار تعیین شد که این محوطه برخلاف آنچه تصور میشد، پس از عصر مفرغ نیز مورد سکونت اقوام بوده است.

نکته جالب دیگر از تپه هفت هزار ساله حصار دامغان دفن مردگان به سمت مشرق یعنی رو به سوی طلوع آفتاب است که این آیین نشان می دهد خورشید یکی از خدایان مهم این مردم بشمار می رفته که با ظهور ظروف سیاه رنگ این قاعده ترک شد و در کنار مردگان، اشیای مختلفی از قبیل ظروف سفالی، آلات، ادوات برنزی و برخی اوقات سلاح های جنگی قرار داده میشد.