اندیشکده، کارنگی: آمریکا در نظام نوین جهانی مجبور به عقب نشینی از اولویت ها است - نیلی ابزار

به گزارش نیلی ابزار، اندیشکده آمریکایی کارنگی در گزارشی با اشاره به تغییرات در مناسبات نظام جهانی بخصوص پس از پاندمی کووید-19 نوشت که در دوران نوین، اولویت های آمریکا قابل اعمال و اجرا در جهان نیست و واشنگتن مجبور به عقب نشینی از آنها است.

به گزارش گروه بین الملل نیلی ابزار، آرون دیوید میلر، عضو ارشد اندیشکده کارنگی در امور سیاست خارجی در مقاله ای با عنوان آمریکا و بی نظمی نوین جهانی: عقب نشینی از اولویت ها که در وبسایت این اندیشکده منتشر شد، نوشت: در فیلم کلاسیک 1951 با عنوان روزی که زمین همچنان ایستاده The Day The Earth Stood Still یک موجود فرازمینی به شکل انسان وارد کره خاکی می گردد در حالی که روبات فلزی عظیمی وی را همراهی می نماید به زمینیان اینگونه اولتیماتوم می دهد: روش های جنگ طلبانه خود را تغییر دهید یا نابود شوید. این فیلم در خاتمه رهبران جهان را نشان می دهد که باید راهشان را انتخاب نمایند. خوب است تصور کنیم که ویروس سخت و بی رحم کرونا که بدترین تهدید برای بهداشت و سلامت عمومی در صد سال گذشته است، همچون تهاجم فرازمینی ها منجر به کاهش رقابت های بین المللی و افزایش همکاری ها گردد.

نویسنده این مقاله با ذکر این که بعید است این امر اتفاق بیفتد، نوشت: در عوض الگوی اصلی روابط بین الملل بعید است به الگوی بهتری تغییر کند. این پاندمی (بیماری عالم گیر) به عوض تغییر شکل جهان ممکن است فرایند هایی که از قبل وجود داشته اند را تعمیق نموده و آنها را به سمت رقابت های بیشتر حرکت داده و فضای بین الملل را از حالت جهانی شده دور کند و فضایی ایجاد کند که در آن قدرت های عظیم و کوچک به جای این که همکاری داشته باشند، در تقابل با هم قرار می گیرند.

در این مقاله با اشاره به شرایط آمریکا در این فضا، نوشت: مهم نیست چه کسی در سال 2021 رئیس جمهوری آمریکا است. آمریکا با جهانیی بی رحم و فراموش نشدنی روبرو خواهد بود... معنی این شرایط شکل رهبری آمریکا در خارج از کشور را نیز بطور اساسی متفاوت می سازد.

نویسنده این مقاله پیش بینی می نماید که ریاست جو بایدن ممکن است در ترمیم وجهه آمریکا، احیای رابطه با همپیمانان و راهنمایی آمریکا در اموری مانند تغییرات آب وهوایی و سلامت جهانی پیروز باشد اما اولویت هایی که آمریکا در داخل دارد در کنار حضور بازیگران منطقه ای و جهانی که در حفاظت از فضای خود مصمم هستند در کنار مناقشات جهانی، دست آمریکا را در جهانیی که مخالف با اولویت های آمریکا است، بسته نگه می دارد. در این راستا چین و روسیه قرار دارند و تا زمانی که آمریکا و این دو کشور تغییرات اساسی در سیاست خود در سال 2020 نشان ندهد، دولت بایدن نیز احتمالا روابط خصمانه ای با هر دو رقیب راهبردی خواهد داشت.

بنا بر این گزارش، مسکو و پکن مفهوم مشترکی از نظم جهانی چندقطبی دارند و به دنبال محدودسازی ظرفیت آمریکا در اعمال نفوذ در میان همسایگانی هستند که چین و روسیه از آنها به عنوان حوزه منافع خود یاد می نمایند. هر دو کشور مانع از طرح های آمریکا برای حفظ هژمونی در این مناطق شده اند. چین و روسیه هر دو توسط رهبرانی اداره می شوند که بسیار ملی گرا هستند و نشان داده اند که به راحتی کنار زده نمی شوند و از مخالفت های آمریکا با خود برای افزایش مشروعیت خود و جلب احساسات ملی گرایانه و ضدآمریکایی استفاده می نمایند. اتحاد این دو نیز کار واشنگتن برای شکل دادن به سیاست هایشان را سخت می سازد چه رسد به این که بخواهد اراده خود را بر آنها حاکم سازد.

در ادامه این گزارش با اشاره به پیشنهادهایی که از سوی بعضی متفکران برای بهبود رابطه و تعامل آمریکا با چین و روسیه برای کاهش خطرات و چالش های آمریکا ارایه شده، پیش بینی می نماید که تحول اساسی و محسوسی در این رابطه اتفاق نیفتد بخصوص این که ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ، روسای روسیه و چین از آمریکا به عنوان کشوری متجاوز، متخاصم و یکجانبه گرا یاد می نمایند که ثبات داخلی کشورشان را تهدید می نماید.

این گزارش می افزاید: هر گونه حرکت آمریکا در جهت آشتی نیز با سختی همراه خواهد بود چرا که تشکیلات سیاست خارجی آن و افکار عمومی آمریکا بطور فزاینده ای از چین و روسیه نه تنها به عنوان رقیب بلکه به عنوان دشمن یاد می نمایند.

این اندیشکده اضافه کرد: در عین حال در محفل سیاست خارجی آمریکا جای این بحث خالی مانده است که چگونه آمریکا می تواند رابطه خود را با هر دو کشور در یک جهانی چندقطبی سازگار کند در حالی که در این جهان آمریکا برای اعمال قدرت خود با محدودیت های بیشتری همراه است.

بنا بر این گزارش، دیگر قدرت های کوچک تر مانند ایران و کره شمالی نیز توانسته اند بطور پیروزیت آمیزی آمریکا را به عقب برانند و تا زمانی که آمریکا رویکرد خود را تغییر ندهد به این کار ادامه خواهند داد. با وجود اعمال کارزار فشار حداکثری بر هر دو کشور و به منظور منزوی کردن، تنیبه و تحریم آنها، ایران و کره شمالی توانسته اند سیاستی را که برای امنیت خود حیاتی می دانند، ادامه دهند.

به نوشته این اندیشکده، کوشش های آمریکا برای حل مسائل با ایران وکره شمالی ناکام مانده و این امر تا حدود زیادی بخاطر درخواست های غیرواقعگرایانه و حداکثری واشنگتن و عدم انعطاف و سازش پذیری آن بوده است.

بنا بر این گزارش، پاندمی ویروس کرونا جدی ترین چالش برای جهان و آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم به بعد به شمار می رود اما برخلاف آن جنگ که موجب قدرت دریافت آمریکا در داخل و خارج شد، ویروس کرونا آمریکا را ضعیف تر خواهد نمود. نه به این خاطر که آمریکا نخواهد توانست تا خود را احیاء کند چرا که انعطاف و تاب آوری لازم را دارد بلکه به این خاطر که این فرایند تدریجی و دردناک خواهد بود. علاوه بر شکاف های اجتماعی و نژادی و نابرابری هایی که آمریکا با آن روبرو است، این پاندمی در کنار ناتوانی ترامپ در مدیریت اوضاع، عدم آمادگی این ملت، ضعف نظام بهداشت و بی اعتمادی به دولت و حکومت را برملا ساخته است.