استفاده از ضایعات پنبه برای فراوری زخم پوش - نیلی ابزار

به گزارش نیلی ابزار به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، احمد هیوه چی دانشجوی دکتری مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح فراوری نانو الیاف بر پایه پلی کاپرولاکتان تقویت شده با نانوکریستال های سلولزی استخراج شده و ارزیابی رهایش دارو با خواص ضد میکروبی گفت: ترکمن صحرا، از در روزگاران گذشته کانون کشت پنبه بوده است، ولی امروزه به دلیل سیاست های ناصحیح تمایل به کشت این محصول در منطقه استان گلستان کم شده است.

وی ادامه داد: در این مطالعات، از ضایعات پنبه ترکمن صحرا برای فراوری نانو بلورهای سلولز و کاربرد آن در مهندسی بافت بهره برده شد.

به گفته این محقق، خواص مکانیکی و بیولوژیکی این نانو ذرات در سال های اخیر مورد توجه محققان زیادی نهاده شده است.

هیوه چی اظهار کرد: نانو ذرات فراوری شده در بستر نانو الیاف نهاده شد و توانایی رشد سلول های فیبروبلاست آن مورد مطالعه و آنالیز نهاده شد.

وی با اشاره به نتایج به دست آمده از این مطالعات یادآور شد: نتایج به دست آمده بسیار امید بخش بوده و حضور نانوکریستال سلولز هیچ سمیتی بر رشد و گسترش سلول نداشته از این رو این نانو ذرات کاندید مناسبی برای کاربرد به عنوان تقویت کننده زخم پوش ها باشد.

هیوه چی با بیان اینکه در این تحقیق ابتدا سلولز خالص از ضایعات پنبه فراوری شد، خاطر نشان کرد: نانوکریستال سلولز به روش هیدرولیز اسیدی از سلولز سنتز و در ادامه نانو ذرات سنتزی درون نانو الیاف قرار داده شدند.

این دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه برای تأیید نتایج از تست هایی چون AFM، TEM، DLS، MTT، SEM، میکروسکوپ فلورسنت، XRD، FTIR، تست خواص کششی و زیست تخریب پذیری استفاده شد، اضافه نمود: علاوه بر آن از تست های حیوانی روی موش جهت آنالیز قابلیت استفاده درون تن استفاده شد. نتایج نشان داد نمونه های فراوری شده قابلیت افزایش سرعت ترمیم زخم ها را دارند.

وی چالش اصلی این طرح را آنالیز رهایش دارو از نانو الیاف ذکر کرد و اضافه نمود: با هدایت های پروفسور سیگل عضو هیأت علمی دانشگاه مینه سوتا به طور دقیق مورد آنالیز نهاده شد و مدلی مناسب جهت رهایش دارو از نانوالیاف ارائه دادیم.

به گفته وی نتایج این تحقیق در مقاله ای تحت عنوان Drug release and biodegradability of electrospun cellulose nanocrystal reinforced polycaprolactone در مجله Material science and engineering: C به چاپ رسید.

هیوه چی نتایج این تحقیق را قابل کاربرد در صنایع پزشکی به خصوص فراوری زخم پوش ها و بحث مهندسی بافت دانست.

این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر تاکید نمود: 50 درصد نتایج این طرح در دانشگاه صنعتی امیرکبیر و 50 درصد نتایج در دانشگاه مینه سوتا کامل شده است.

هیوه چی استفاده از نانوذرات با پایه طبیعی به جای نانوذارات سنتزی را از مزایای این طرح نام برد و ادامه داد: این نانو ذرات علاوه بر افزایش خواص مکانیکی هیچ تأثیری بر خواص بیولوژیکی و فاکتورهای رشد سلول روی داربست نداشته است.

این تحقیقات تحت هدایت دکتر سید هژیر بهرامی استاد تمام دانشکده مهندسی نساجی صورت گرفت.